Chirurgia stomatologiczna

Podstawowym zabiegiem chirurgii stomatologicznej są ekstrakcje (czyli usuwanie) zębów. Mimo iż dynamiczny rozwój stomatologii w ostatnich latach spowodował, że choroby zębów są coraz częściej możliwe do opanowania m.in. dzięki nowoczesnym metodom odbudowy tkanek, to nadal zdarzają się sytuacje, w których patologiczny proces jest tak zaawansowany, że nie istnieją środki umożliwiające wykorzystanie zęba do dalszego leczenia. Są to w szczególności:

• bardzo głębokie ubytki próchnicowe, które niszczą większość tkanek zęba poniżej kości,
• niepoddające się leczeniu choroby tkanek okołowierzchołkowych,
• choroby przyzębia, powodujące znaczny zanik kostny wokół korzenia zęba.

W takich sytuacjach lekarz może zakwalifikować ząb do ekstrakcji.

Na czym polega ekstrakcja zęba?

W znieczuleniu miejscowym chirurg przerywa więzadło okrężne otaczające ząb, następnie przy użyciu specjalnych dźwigni powoduje zwichnięcie zęba. Końcowy etap stanowi usunięcie zęba z zębodołu w sposób nieprzypadkowy, polegający na wykonaniu określonych dla każdego zęba ruchów ekstrakcyjnych. Ma to na celu możliwie atraumatyczne usunięcie zęba. Ostatnim krokiem jest zabezpieczenie zębodołu w sposób chroniący przed zakażeniem oraz zapewniającym prawidłowe warunki gojenia kości, co jest szczególnie ważne w przypadku planowanych implantacji w miejscu utraconego zęba. Lekarz stosuje szereg technik i materiałów, które określane są mianem "socket preservation" oraz "ridge preservation". Protokoły postępowania w różnych sytuacjach pozwalają na zachowanie kości w takiej ilości i jakości, która umożliwia późniejsze wszczepienie implantu.

Zalecenia po usunięciu zęba

Aby rana po usunięciu zęba goiła się w sposób prawidłowy, należy co 15-20 minut wymieniać sterylny opatrunek w formie tamponu. Przez dwie doby zaleca się spożywanie chłodnych, miękkich posiłków i unikanie picia napojów przez słomkę. Myjąc zęby, należy omijać zębodół i nie płukać jamy ustnej przez 24 godziny. Następnie rozpocząć delikatne płukanie specjalnym preparatem lub chłodnym naparem z szałwii dokładając starań, aby nie wypłukać skrzepu z zębodołu. Aby zapobiec obrzękom, można stosować zimne okłady. W razie potrzeby, można stosować środki przeciwbólowe.