
Pacjentka została skierowana do naszej kliniki z poradni Chirurgii Szczękowo-Twarzowej z powodu okresowo pojawiającego się bólu twarzy po stronie lewej o umiarkowanym nasileniu, występującego od wielu lat. Wcześniejsze konsultacje neurologiczne wykluczyły występowanie neuralgii. Badanie czynnościowe nie wykazało mięśniowo- szkieletowych przyczyn występowania dolegliwości. Motywacją do podjęcia leczenia poza występowaniem dolegliwości bólowych była chęć poprawienia estetyki uśmiechu oraz komfortu żucia.
W pierwszym etapie przeprowadzono rozszerzoną diagnostykę obowiązującą w Dorotowska Dental Clinic. Obejmowała ona dokładny wywiad ogólnomedyczny oraz stomatologiczny, badanie czynnościowe mięśni żucia i stawów skroniowo-żuchwowych, analizę kontaktów zwarciowych statycznych i dynamicznych wewnątrzustnie, na okluzogramach i folii bruxchecker użytkowanej w czasie snu. Wykonano także CBCT stawów skroniowo-żuchwowych, badanie kondylograficzne i przeprowadzono analizę cefalometryczną co pozwoliło ustalić optymalną pozycję terapeutyczną żuchwy, nachylenie płaszczyzny okluzji oraz wysokość guzków zębów w planowanych uzupełnieniach protetycznych. Tak szczegółowe postępowanie wstępne pozwala stworzyć maksymalnie efektywną okluzję dostosowaną do warunków anatomicznych pacjenta i czynności jego narządu żucia.
Przed leczeniem protetycznym przeprowadzono higienizację, rewizję leczenia kanałowego oraz instalacje wkładów z włókna szklanego. W celu adaptacji mięśni do pozycji terapeutycznej wykonano na podstawie wyników kondylografii szynę repozycyjną na okres ośmiu tygodni. W okresie użytkowania szyny dolegliwości bólowe lewej strony twarzy zmniejszyły się pod względem obszaru występowania i intensywności. Ból pojawiał się stosunkowo rzadko i nie miał związku z ruchami żuchwy. Lokalizował się wyłącznie w okolicach dolnego przyczepu lewego mięśnia skrzydłowego przyśrodkowego. Jego całkowita eliminacja była możliwa po skierowaniu pacjentki do dr Agnieszki Sękowskiej z Poradni Leczenia Bólu Przewlekłego i zastosowaniu odpowiedniej farmakoterapii.
Finalizacja leczenia protetycznego polegała na pełnej rekonstrukcji zwarcia poprzez zaopatrzenie zębów licówkami, licówko-onlayami i koronami wykonanymi z ceramiki dwukrzemowo-litowej.